Ég get sagt að ókunnugi maðurinn hafi hagað sér við brunettuna í rútunni eins og þau hefðu þekkst lengi. Hann lá flatur á meðan stúlkan var að sjúga pikinn á honum og þau fokuðu hvort annað án þess að vera feimnislaus. Stúlkan fór ekki bara í rútuna heldur fann hún einnig kröftugar höggin í gatinu sínu frá stafnum hans.
Ljóshærðu stóð sig ágætlega ein og sér, verst að hún gat ekki verið með fræðin ein. Hún varð að hlaupa á eftir manni og svo þurfti hún að fá mann, sköllóttan sem hann var, bara til að stinga honum inn.